ساره جمالی
12 بهمن 1394
بازگشت امام خمینی(ره)، پس از بیش از 14 سال تبعید، از نقاط عطف تاریخ ایران است. در شرایطی که مبارزه علیه حکومت پهلوی در داخل و خارج از کشور شدت یافته بود، بحث بازگشت امام از فرانسه به ایران نیز مطرح گشت. امام همواره بازگشت به ایران را منوط به خروج شاه از کشور اعلام میکردند. پس از خروج شاه در روزهای آخر دی 1357، خبر بازگشت قریبالوقوع امام خمینی(ره) در رسانههای خبری انتشار یافت. محمدرضا پهلوی که صدای انقلاب مردم را شنیده بود، پس از انتخاب شاپور بختیار به عنوان نخستوزیر و تشکیل شورای سلطنت، در 26 دی 1357 ناچار به ترک ایران شد. غیر قانونی دانستن دولت بختیار از سوی امام باعث اوجگیری مجدد تظاهرات و مبارزات مردم شد.
بختیار یگانهای گارد شاهنشاهی را برای نمایش قدرت خود به رژه در حضور خبرنگاران خارجی واداشت و ارتش را به بستن فرودگاههای کشور و متوقف نمودن پروازهای خارجی وادار نمود.
این اخبار، مردمی را که برای بازگشت امام لحظهشماری میکردند به تظاهرات واداشت. مردم خواستار بازگشت امام و باز شدن فرودگاهها بودند. حکومت پهلوی در وضعیت نامطلوبی قرار گرفته بود. در یک سو بختیار امید چندانی به حمایت ارتش نداشت و در همین زمان سید جلال تهرانی، رئیس شورای سلطنت، ضمن استعفا در پاریس و در محضر امام، غیر قانونی بودن شورای سلطنت را نیز اعلام نمود. تنی چند از خلبانان شرکت هواپیمایی ملی ایران اعلام کردند که به پاریس خواهند رفت و امام خمینی(ره) را با هواپیمای 747 به تهران باز خواهند گرداند.